Ku Kang Yatno
BEUS datang. Pamaen turun. Kitu deui palatih jeung opisial. Wasit katut tukang kebut siap. Lapang aman. Anu lalajo tartib. Celengkeung Lamsijan baceo.
“Pamiarsa. Wilujeng tepang deui, acara biasa nu maneuh. Hanca rurugan antara Kampung Cicarita versus Cikori.”
Keprok. Tingsaruit. Tatalu nabeuh sagala nu dibawa. Anu dagang tembong. Copet jempe ngadodoho nu olohok.
Der.
Pamaen ti dua kasawelasan ka lapang. Anu rek ngatur baris. Suten.
“Bal …, tempat …?”
Ear nu surak. Patingcorowok. Harengheng.
Priiiiiittttt!
Bal ditajong laun. Operan ka tukang. Terus ka katuhu. Jeduk paadu. Aya nu ngagoler.
Priiitt!
Teu kaur.
“Liciiiiiikkkkk!”
“Nu bener, sit!”
Bal ngapung. Pamaen sumanget. Nu lalajo tambah motah.
… Tah, Suja mawa bal ngered ka hareup. Diudag ku Jojo. Patubruk deui.
Priiiitttt!
“Ah, kasar!”
“Wasitna beurat sabeulah!”
Bal diusap terus disun. Sot, dina jukut. Ngawahan.
Jeprot!
Teu puguh. Ngapung ka alak paul. Hanjakal.
“Maenna operan, euy!”
Dodo kadenge ngagorowok. Ditembal ku Omi, “Sing baleeeegggg!”
Jol Suminta. Seseledek.
“Suuk… suukkkk ….”
Sawareh ngambek kahalangan.
Goooooooolllllll!
Bodor. Bal aut oge. Teu rame tuda.
Anu maenna can bener. Adaptasi keneh meureun. Siga nu beurat. Lawan jeung lawan can pati cingceung.
Kalah tunduh. Komo kiper, ukur kekecrek. Crot, nyiduh.
Lamsijan …
Ngomong tarik.
“… Ke pamiarsa… Can panasss …!”
“Kacang, Neng?”
“Aya keneh, Mang!”
Nu dagang imut.
Teu bodor.
Tah, ieu bener.
Bal dibawa nguliwed. Digolosor. Duruduk ka hareup. Aya nu nengkas. Terus liwat tilu lawam. Ceplos!
Hanjakal. Teu asup. Kabocel. Calik deui.
Juarsa ditengkas. Laju ka katuhu diudag galandang jangkung. Jadi … jadi … Habek!
Mengkol deui bae. Kiper ngadegdeg tapi salamet keneh. Can jebol. Gawang mulus.
“Butuuutttt …!”
Kitu ari teu panuju teh. Meh menit kasalikur masih imbang enol-kosong.
Aya pamaen ngagoler. Keur lumpat katengkas. Bal meulit kana bitis Jonet. Hadeuh. Priiiiitt!
Gawang duanana parawan keneh. Seah nu lalajo beuki gereget bae. Tukang suuk pabeulit jeung Bi Iim dagang ulen.
“Cing marebu!”
“Pas?”
“Kembalian, dong!”
Setadion pinuh. Maju ka burit beuki pilieureun. Saheng patingcerewet.
“Eueueuhhhhhhh …!”
“Pinalti, Cuy?”
“Sing asup!”
Suhaya ngawahan. Dua-tilu lengkah mundur. Mencrong ka hareup. Kiper riweuh hohoak ka bek. Babatek.
“Pager Jang. Sing rekep!”
Celengok bal dicium deui. Katipu moal?
Sigana gol. Tapi can tangtu. Si Gegep cingceung. Moal kapolodosan mah?
“Piraku. Asak latihan lain?”
“Siap!”
“Halangan!”
Tujuhan pager bitis. Pamaen jangkung tukang jegal aya. Penggali sumur jeung pengangkut air nyampak.
Hiji … dua …
Priiiiiiiitttttt!
Jeger!
Bal kaluhur ditanduk. Mengkol kana kelek.
“Hen!”
“Teu aktip!”
“Ah, licik euy!”
“Terusss …!”
Serangan balik. Dibabad ku Jae. Gubrag.
Cilaka.
Digotong. Ngarinum. Crot, nyiduh.
Beak dengkak.
Hujan.
Aya we. Sok rame puguh. Tingsorodot. Leueur mah tangtu. Nu lalajo moyeg. Pasrah jibrug naker.
Kade. Sok loba nu labuh.
Pikir tukang baso keuna. Laris tangtuna. Saha nu eleh atawa meunang teu paduli. Penting, baso abis.
Beres menit ka 45. In jurig taim, 3 menit. Cacak tamat, cape. Karek satengah maen geus leuleus. Rincug. Ganti weh.
Sawareh diganti. Pamaen hareup ditambah. Musuh beuki kekerot. Siah!
Tekuk! Sikat!
Rupaning kecap murudul. Der!
Ke lanan. Reureuh keudeung. Nyanghunjar. Anu rengkod bae, aya. Si Balok nagen. Teu pisan regrog.
Horrreeeeee …!
Nepi ka anggeus abis waktu. Taya nu eleh.
Bodo!
Lapang kosong.
Teu kacatur kumaha hate pangrojong. Bobotoh kuciwa. Keun!
Lamsijan teu mulang. Na ka mendi eta jelema?
Peuting ieu aya nu ilang raratan.
Nyata Lamsijan nu moal bireuk sorana.
Jeprot!
Ah, boa-boa.
Mengbal aneh.
Antos babak final. Sugan Si Eta datang ti …
Heup!
Manehna mah sok nyumput na tangkal peuteuy. Muriding!
Sijan!
Tukang suuk ngagorowok. Can dibayar sugan!
Turnamen nu ieu lain pamungkas. Minggu hareup tepung deui. Rep sirep. Sehat.
Nagri ajrih lantaran raga waluya.
Eleh-meunang, sami.
Sora Lamsijan lapat-lapat. Panggeuing meureun.
Sugan! ***
Kang Yatno: Pembina SSB Nyingkir Cihideung Bandung Barat, alumni Jurusan Basa & Sastra Sunda FPBS IKIP Bandung (UPI).
